Quando il Natale scaldava il cuore…

vecchia

vecchia

Quantu gioia quantu allegria
a llu paese nuesciu
sapiti ca ghè nnatu lu Messia?
Sciamu ca bi lu mosciu.

Purieddhu senza panni
stae intra lla capanna
sta li tremulanu li carni
cè pote fare queddha mamma?
Stae allegru e sorridente
stae intra a llu splendore
quantu nunni, quantu gente
ticinu ca ete lu Signore.
Gesù mia ca si binutu
nò tà fattu nu vestitu
sta ti esciu culinutu
iancu, russu e coloritu.
Certu Tu nò ndai bisuegnu
ncete cu Te l’angili santi
si Patrunu ti lu regnu
e poi bueni nci ndete tanti.
Mo ti cantu nu sonettu
cu ti tegnu compagnia
ncete lu tata tua Giseppu
cu la mamma tua Maria.
Poi ncè tanta gente strana
cu lu friddu ca li ntòsta
lu massàru e la massàra
sta Ti portanu la ricotta.
Cchiù ddha drittu ncè li Magi
ci oru e ci mirra stà ti porta
vonu istuti comu paggi
e l’incenzu intra lla sporta.

Sulu iò sò lu cchiù fiàccu
ca nò taggiu purtatu nienti
ca so rriatu tantu straccu
e nò ncè cu ti lamienti.
Però quando tornu a casa
Ti la fazzu la frittata
portu puru na ncartata
cu nà bella cipuddhàta.
Gesù mia Ti portu tuttu
tuttu quiddhu ca iò tegnu
nò rrimagnu ssuttu ssuttu
mò ci ncete lu bisuegnu.